*مهدی یار*

محبت به حضرت فاطمه (س) ره آوردهای عظیمی دارد که به اختصار آ نها را بیان می کنیم.

البته برخی از این آثار در خصوص محبت آن حضرت، و برخی دیگر درباره محبت به او به عنوان اهل بیت رسول خدا

(صلى الله وعلیه وآله) است.

۱- تسهیل امور آخرت

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) به سلمان فرمود: ای سلمان! محبت فاطمه در صد جا سودمند است که آسان ترین آنها هنگام مرگ و ورود به قبر، هنگام سنجش اعمال و بر انگیخته شدن و گذر از پل صراط و محاسبه اعمال است. (۱)

۲- همسایگی با رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله)

پیامبر (صلى الله وعلیه وآله) به سلمان فرمود: ای سلمان! کسی که به دخترم فاطمه محبت داشته باشد در بهشت با من خواهد بود و کسی که با او دشمنی کند در آتش جهنم خواهد بود. (۲) و روزی دست حسن وحسین علَیهِما السلام را گرفت و فرمود : هر کس این دو نفر و پدر و مادرشان را دوست داشته باشد، در روز قیامت در درجه من و با من خواهد بود. (۳)

۳- بهره مندی از ثواب عبادت فرشته ها

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: فرشته ها تسبیح و تقدیس خدا می کردند که به آ نها فرمود :به عزّت و جلالم قسم ثواب تسبیح و تقدیس شما را تا روز قیامت برای دوستداران این خانم و پدر و همسر و فرزندانش قرار می دهم. (۴)

۴- محبوبیت نزد خداوند

جبرییل علیه السلام فرمود: خداوند دوستداران آنها (علی، فاطمه، حسن و حسین علیهِم السلام) را دوست دارد. (۵)

۵- نیل به محبت خدا

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: مَن أَقامَ عَلی مُوالاتِنا أ هلِ البَیتِ سَقا هُ اللهُ تَعالی مِن مَحَبَّتِهِ کَأساً لایَبغُونَ بِهِ بَدَلاً (۶) کسی که ما اهل بیت را دوست داشته باشد خدای تعالی کاسه ای از محبت خود را به او می نوشاند که نمی خواهد با چیزی عوض شود.

۶- اکمال دین

پیامبر (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: فضل و برتری اهل بیت و ذریه من بر دیگران مانند برتری آ ب بر هر چیز دیگر است و حیات هر چیزی به آب است ، و محبت به اهل بیت و فرزندانم دین را کامل می کند. (۷)

۷- ریزش گناهان

امام صادق (علیه السلام) فرمود: محبت ما اهل بیت گناهان را از بندگان می ریزد همان گونه که باد شدید برگ را از درخت می ریزد. (۸)

۸- ثبات ایمان

امیرالمو منین (علیه السلام) فرمود: خوشا به حال کسی که محبت ما اهل بیت در قلبش رسوخ کرده باشد. ایمان در قلب چنین کسی از کوه احد در مکانش ثابت تر است و کسی که محبت ما در دلش وارد نشده باشد ایمان در دلش حل می شود، همان گونه که نمک در آب حل می شود. (۹)

 ۹- نیل به برترین عبادت

امام صادق (علیه السلام) فرمود: بالای هر عبادتی، عبادت دیگری است و محبت ما اهل بیت بهترین عبادت است. (۱۰)

۱۰- کسب حکمت

امام صادق (علیه السلام) فرمود: کسی که اهل بیت را دوست داشته باشد و محبت ما در قلبش جا گرفته باشد ، چشمه های حکمت بر زبانش جاری می شود. (۱۱)

۱۱- نیل به مقام توکل

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: کسی که خواستار توکل بر خدا است، اهل بیت مرا دوست بدارد، کسی که می خواهد از عذاب قبر نجات یابد، اهل بیت مرا دوست داشته باشد، کسی که طالب حکمت است، اهل بیت مرا دوست داشته باشد، کسی که می خواهد بدون حساب وارد بهشت شود، اهل بیت مرا دوست داشته باشد. به خدا قسم کسی آ نها را دوست ندارد مگر اینکه در دنیا و آخرت سود برده است. (۱۲)

۱۲- نجات از جهنم

پیامبر (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: ولایت من و اهل بیتم موجب امان از آتش جهنم است. (۱۳)

۱۳- نیل به مقام شهادت

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، شهید مرده است. کسی که بر محبت آل محمّد بمیرد، با آمرزش گناهان مرده است. بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، با توبه از گناهان خود مرده است. بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، با ایمان کامل مرده است. بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، فرشته مرگ و سپس منکر و نکیر به او مژده بهشت می دهند. بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، مانند عروس که به خانه همسرش می رود، با تجلیل به بهشت فرستاده می شود. بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، خداوند فرشته های رحمت را به زیارت قبرش می فرستد. بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، بر سنت و جماعت مرده است. (۱۴)

۱۴- کسب همه خوبی ها

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: کسی را که خداوند با معرفت و ولایت اهل بیت من بر او منت گذارده است، همه خوبی ها را برای او قرار داده است. (۱۵)

۱۵- کسب امنیت

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: کسی که ما اهل بیت را دوست داشته باشد، خداوند او را در حال امنیت در روز قیامت محشور خواهد کرد. (۱۶)

۱۶- ثبات قدم بر صراط

پیامبر (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: ثابت قدم ترین شما بر پل صراط کسی است که اهل بیت و اصحاب مرا بیشتر دوست دارد. (۱۷)

۱۷- ورود به بهشت

رسول خدا (صلى الله وعلیه وآله) فرمود: یک روز دوستی آل محمد، از یک سال عبادت بهتر است و کسی که بر محبت آل محمد بمیرد وارد بهشت شود.

(۱۸) حکم بن عتیبه گوید : در حضور امام باقر (علیه السلام) بودم و خانه آن حضرت پر از جمعیت بود. ناگاه دیدم پیرمردی عصا زنان آمد و کنار در ایستاد و عرض کرد:

السلامعلیک یا بن رسول الله و رحمه الله و بر کاته امام باقر عَلَیهِ السَّلام جواب سلام او را داد.

آنگاه پیرمرد بر حاضران سلام کرد و همه آنها جواب سلام او را دادند.

سپس رو به امام باقر(علیه السلام) کرد و با اکرام و احترام عرض کرد:

ای پسر رسول خدا! اجازه بده به شما نزدیک گردم فدایت شوم. سوگند به خدا من شما را دوست دارم و دوستدار 

شما را همدوست دارم و سوگند به خدا این محبت به خاطر طمع به دنیا نیست و سوگند به خدا دشمنان شما را

دشمن می دارم و از آنها بیزاری می جویم و این به خاطر کینه توزی به آنها نیست

و سوگند به خدا من حلال شما را حلال، و حرام شما را حرام می شمارم و در انتظار فرمان شما هستم.

آیا در این صورت امیدوار باشم ؟

امام باقر (علیه السلام) فرمود: إِ لَیَّ إلَیَّ ،نزد من بیا، نزد من بیا !

پیرمرد نزدیک آمد و امام علیه السلام او را کنار خود نشاند و فرمود: ای پیرمرد! مردی نزد پدرم علی بن الحسین

عَلَیهِ السَّلام آمد و مثل سوال تو را از اوپرسید. پدرم به او فرمود: وقتی از دنیا رفتی بر رسول خدا صَلیَّ اللهُ عَلَیهِ وَ

اله و بر علی و حسن و حسین و علی بن الحسین عَلیهِم السَّلام وارد می شوی و قلبت آرام و جگرت

خنک، و چشمت روشن می شود و هنگام مرگ با رَوح و ریحان با فرشته های نویسنده اعمال رو به رو می شوی

و تا زنده هستی آنچه را که دیدگان تو را روشن کند می بینی وهمراه ما در مقام بلندی خواهی بود.

پیرمرد گفت: چگونه ؟ امام باقر (علیه السلام) دوباره سخن خود را برای او بیان کرد.

پیرمرد گفت: الله اکبر! ای اباجعفر، اگر بمیرم بر رسولخدا صَلیَّ اللهُ عَلَیهِ وَ اله و علی و حسن و حسین و علی بن

الحسین عَلَیهِم السَّلام وارد می شوم و چشمم روشن می شود و قلبم آرام می گیرد و جگرم خنک می شود و

هنگام مرگ باروح و ریحان با فرشته های نویسنده اعمال روبه رو می شوم و اگر زنده بمانم چیزی که چشمم را

روشن می کند می بینم و با شما در مقام بلندی جای دارم؟

آنگاه منقلب شد و هایهای گریست تا آ نکه بر زمین افتاد و همه اهل مجلس از گریه او گریه کردند و امام باقر

(علیه السلام) اشک های او را از دور چشمانش پاک کرد.

سپس پیر مرد سر بلند کرد و بهامام عَلَیهِ السَّلام عرض کرد : ای پسر رسول خدا فدایت شوم ، دستت را به من

بده! حضرت دست خود را به طرف او دراز کرد.

دست امام را گرفت و بوسید و بر چشم ها و گونهها و سینه و شکمش گذارد و آ نگاه برخاست و سلام کرد و رفت

و امام باقر (علیه السلام) از پشت سر به او نگاه می کرد. سپس رو به مردم کرد و فرمود: مَن أَََحَبَّ أَن یَنظُرَ إِلی

رَجُلٍ مِن أَهلِ الجَنَّهِ ، فَلیَنظُر إِلی هذا هر کس دوست دارد به مردی از اهل بهشت نگاه کند به این مرد بنگرد. (۱۹)

منابع:

۱٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۱۱۶

۲٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۱۱۶

۳٫ بحارالانوار، ج ۳۷، ص۳۷

۴٫ بحارالانوار، ج ۴۳، ص۱۷

۵٫ مناقب آل ابی طالب، ج ۳، ص۱۰۷

۶٫ بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۹

۷٫ بحارالانوار، ج ۳۷، ص۳۷

۸٫ ثواب الاعمال، ص۱۸۷

۹٫ کتاب سلیم بن قیس، ص۳۵۷

۱۰٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۹۱

۱۱٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۹۰

۱۲٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۱۱۶

۱۳٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۸۸

۱۴٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۱۱۱ و ۱۱۲

۱۵٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۸۸

۱۶٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۷۹

۱۷٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۱۳۳

۱۸٫ بحارالانوار، ج ۲۷، ص۱۰۴

۱۹٫ بحارالانوار، ج ۴۶، ص۳۶۱ و ۳۶۲ برگرفته از کتاب سیمای معنوی حضرت زهرا (س) نوشته آقای محمدرضا اکبری