*مهدی یار*

كوه پرسيد ز رود، زير اين سقف كبود، راز ماندن در چيست؟؟!!!!

گفت : در رفتن من… كوه پرسيد : و من؟؟!!!!

گفت: در ماندن تو !!!!

بلبلي گفت: و من؟؟!!!!

خنده اي كرد و بگفت: در غزل خواني تو!!!!

آه از آن آبادي، ك در آن كوه روَد، رود مرداب شود و در آن

بلبل سر گشته سرش را به گريبان ببرد و نخواند ديگر،

من و تو: بلبل و كوه و روديم

راز ماندن جز در

خواندن من، ماندن تو، رفتن ياران سفر كرده يمان نيست، بدان !!!!!!