*مهدی یار*

“وصيّت” نه تنها یک تکلیف عبادی و فردی است بلکه می تواند راهى براى پركردن خلأهاى اقتصادى و تعديل ثروت در جامعه باشد.
از طرفی، وصيّت كار دقيقى است كه اگر خداى ناكرده با بى‏توجّهى انجام شود و بعداً عامل فتنه و ناراحتى‏هايى گردد، تمام كارهاى خير محو مى‏شود. از پيامبر صلى الله عليه وآله روايت شده است كه فرمودند: گاهى انسان شصت سال عبادت مى‏كند، ولى چون وصيّت نامه‏ خود را عادلانه تنظيم نمى‏كند، به دوزخ مى ‏رود!
در آیه ۱۸۰ سوره بقره در همین رابطه می خوانیم:
«كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالأقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ.»
«بر شما نوشته و مقرر شده كه چون يكى از شما را مرگ فرا رسد اگر مالى از خود باقى گذارده (علاوه بر ارثى كه در اسلام تشريع شده) براى پدر و مادر و نزديكان خود به طور پسنديده وصيت نمايد. (اين دستور علاوه بر حق فريضه) حقى بر عهده پرهيزكاران است.»

چند نکته کوتاه:
* وصيّت، نشانه‏ى آن است كه مالكيّت انسان حتّى بعد از مرگ در مورد قسمتى از دارايى‏هايش ادامه دارد. مقدار وصيّت هم به يك سوم مال است و اگر شخصى در مورد بيش از اين مقدار وصيّت كند، اجازه‏ وارثان شرط است. براى اينكه ياد بگيريم چگونه وصيّت كنيم، بهتر است وصيّت نامه‏هاى اولياى خدا، شهدا و علما را بخوانيم.

** وصیّت، نشانه دقت و اهل حساب بودن و همچنین نشانه‏ احترام به حقوق ديگران است. وصيّت، از جمله امور خيرى است كه از آن غفلت شده و در واقع تداوم عمل صالح، پس از مرگ است. برکات زیادی هم برای انسان به همراه دارد تا جایی که رسول اكرم صلى الله عليه وآله فرموده‏اند: هركس با وصيّت از دنيا برود، گويا شهيد مرده است.