*مهدی یار*

یک روز از خاکسپاری شهید صیاد شیرازی می گذشت.

خانواده شهید، بعد از نماز صبح خودشان را به بهشت زهرا رساندند.به مزار که نزدیک شدند،

با دیدن چند نفر که جلو می آمدند تعجب کردند! محافظ های آقا بودند. وقتی خودشان را معرفی کردند،

اجازه عبور دادند. آقا بالاسر مزار ایستاده بودند و زیرلب نجوا می کردند.

حیرت خانواده صیاد را که دیدند، فرمودند: «دلم برای صیادم تنگ شده بود!»

صیاد دو روز قبل از شهادت، پیش آقا بود. روز تشییع باشکوه شهید هم آقا حاضر شده بودندو تابوتش را بوسیده بودند.

باز هم احساس دلتنگی داشتند.

برگرفته از خاطره امیرناصر آراسته (همرزم شهید صیاد شیرازی)

منبع:http://sajedeh.com/new.aspx?id=14980